Leon de Winter – VSV (2012)

Amsterdam-Zuid

Direct, spannend, actueel en meeslepend (jawel!), maar ook ‘a little too much reality for a Friday night’ (As Good as it Gets), met allerhande BN’ers, onder wie de schrijver zelf, die worden meegezogen in een huiveringwekkend gijzelingsdrama in de Vondel School Vereeniging in Mokum.

Maar het komt mij een ietsiepietsie te dichtbij allemaal: schetsmatige sfeerbeschrijvingen in de stad bijvoorbeeld, in Zuid of Schiphol, op een grauwe, grijze novembermorgen bij het Oosterpark waar Theo van Gogh door "kutmarokkaan" Mohamed Boujeri wordt vermoord. BN'ers als advocaat Bram Moszkowicz en zijn ex-liefje Eva Jinek die met haar ex afrekent in ‘Abject & Infaam’, in het voorbijgaan ook Jeroen Pauw, Ayaan Hirsi Ali, Pim Fortuin, Geert Wilders, Job Cohen en Piet Hein Donner. Een grammetje te veel bestaande mediatypes naar mijn smaak. Zucht!

Vader en zoon

Berberse huurmoordenaar Kicham Ouaziz, die Max Kohn had beschermd door twee Joegoeslaven uit de weg te ruimen voor de deur van een duur pand in de grachtengordel, en zijn bezeten extremistisch religieuze zoon Sallie, nog zo’n "kutmarokkaan", ‘een echte mocro uit West, volgens de definitie van enkele Amsterdamse sociaaldemocraten’, die de gijzeling in de VSV leidde nadat hij de Stopera gedeeltelijk had opgeblazen en met z’n maten in een gekaapt vliegtuig vanaf Schiphol naar Aziëstan wilde vluchten. Maar ook de joodse hardcore crimineel Max Kohn, een duistere zwaargewicht want hij kent binnen de ring iedereen die ertoe doet, en zijn verloren zoon Nathan, die in de school met veel andere klasgenoten wordt gegijzeld.

Moeder en schrijver

Sonja Verstraete is de moeder van Nathan die in het verleden een verhouding had met Jimmy, een ‘ruimhartige’ Franciscaan in de VS met een aantal vrouwen en kinderen, van wie Max na diens dood zijn hart had gekregen. Max vraagt zich af waarom juist hij doorleeft met het hart van de ex van zijn ex-vrouw, die nu een relatie heeft met Leon de Winter, terwijl het juist Max was die de vader van Sonja had laten liquideren. Max komt - met het hart van een priester en vervuld van de wens om goed te doen - na jaren terug uit de VS om uit te zoeken hoe dit zit.

Engelen

Kritische, zuipende, rokende, onuitstaanbare, door velen gehate cultuurlastpak Theo van Gogh is na zijn dood beland in het voorportaal van de hemel, en wordt een engel (BE, Beschermengel, later Volledig Bevoegd Beschermengel), nee laat die vleugels maar weg, die Max Kohn als etherisch wezen mag bijstaan als zijn zoon Nathan wordt gegijzeld. Hij blijkt later verantwoordelijk voor een lichteffect – al een paar keer ‘wetenschappelijk’ beschreven in verschillende memo’s van ene Van der Ven, de spindokter van Donner - afkomstig van het plastic Chinese bloemetjeshorloge van Nathan (?) waardoor Theo vanuit andere sferen toch nog een positief effect heeft op de loop der gebeurtenissen, vertrouwt hij de schrijver toe als hij in een soort epiloogdroom verschijnt aan De Winter.

Hard

Sjonge, het duuzelt mien veur de kop, er staat geen woord te veel in deze 432 bladzijden, in de directe en harde stijl die ik inmiddels kenmerkend vind voor De Winter. Het leest als een trein! Maar tegelijkertijd mis ik, ondanks verwijzingen naar het bovenaardse, een poëtische noot en iets zachts in dit boek. Teveel gevraagd, zo blijkt. Keiharde criminaliteit uit de pen van iemand die er door Van Gogh van werd beschuldigd zijn joodsheid te hebben uitgevent. Het lijkt wel alsof De Winter het gebeuren aangrijpt om zijn gram te halen op Van Gogh en bij uitbreiding naar de gehele linkse Mokumse grachtengordelelite. Een wraakoefening ergens, maar wel een geslaagde, waarvoor – als ik het goed begrijp – de schrijver naar de VS is verhuisd.

Idioot trouwens dat de schrijver zichzelf opvoert als personage in dit boek, maar het went. Wellicht een sneer naar Theo van Gogh, de twee konden elkaar niet uitstaan. Net zo bizar is dat in dit boek de schrijver de nasleep van een fictieve (?) vechtscheiding met Jessica Dürlacher de bühne op mept. In de epiloog blijkt dat juist zijn vrouw de grote inspiratiebron en beschermengel is van dit verhaal.

Geraadpleegd

https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/deze-roman-is-geen-afrekening~b918cf74/