Lucien Lecarme - Krachtplek, toekomstroman (2017)

“Het is tijd dat de boodschap de wereld overgaat. Voor Kasia”

Een magisch schilderij speelt de hoofdrol in dit avontuur. Hoofdpersoon Oliver krijgt dit in handen tijdens een verblijf bij een Aboriginalstam niet ver van Uluru in de woestijn van Australië. Voor de Aboriginals is deze plek heilig, één van de krachtplekken op aarde, navel van wereld. Oliver wordt een sleutelrol toebedeeld voor het inluiden van een nieuwe wereld. “Het schilderij verbindt de oude utopische wereld en de nieuwe wereld die op het punt staat geboren te worden.”

Ibiza

Het boek begint waar het verhaal feitelijk 278 pagina’s later eindigt, als Oliver – docent biodiversiteit aan de Landbouw Hogeschool in Nederland - op een rotspunt op Ibiza op de vlucht is voor agenten van een geheim genootschap in het toekomstige jaar 2021. Hij klautert angstig weg van de dienst die het schilderij wil hebben omdat het geheime codes bevat waarmee een nieuwe wereldorde van liefde kan worden ingeluid. EUROPSAFE, echter, dreigt daarmee aan het kortste eind te trekken en zijn macht te verliezen. EUROPSAFE, een beveiligingsdienst in handen van rijke populisten met hoofdkantoor in Zürich, stuurt drones achter Oliver aan die hem in de gaten houden. Het is Olivers ‘heilige missie’ dit schilderij te redden uit de handen van Big Brother. Maar waarom? Dat blijft onduidelijk want zowel Oliver als EUROPSAFE zeggen hetzelfde doel na te streven, namelijk het redden van de wereld.

Walkabout

Terug naar het begin: op een dag wordt hij gebeld door Gavin, zijn halfbloed-Aboriginal gids die hij twee jaar eerder had ontmoet tijdens een fototentoonstelling in Australië: hij mag de week erop meedoen aan een Walkabout, een zeldzame uitnodiging want blanke mannen valt een dergelijke uitnodiging zelden te beurt. In de buurt van Alice Springs  bevindt hij zich onder de Aboriginals en ondergaat initiatierituelen. Daar beleeft hij magische momenten tijdens eenzame nachten in de koude woestijn waar hij eigenhandig een wallaby doodt. Hij ontmoet er ook de mooie half-Aboriginal Treia met wie hij een liefdesavontuur krijgt.

Schedel & Botten

Manuel van Buuren, ‘lone technology wolf’ werkzaam aan de TU Delft, was het gelukt om traceerbare onderhuidse microchips te maken. Hierdoor zou EUROPSAFE in een klap controle krijgen over miljoenen mensen wereldwijd. Skull and Bones toont interesse in Manuel om iets voor hun broederschap te doen. The Order of Skull and Bones is het oudste geheime genootschap van studenten van de Yale-universiteit, voornamelijk blanke protestantse mannen, onder wie George W. Bush. De organisatie gelooft in de macht van de schedel, net als de Aboriginals, en zou de schedel van Chiricahua-Apache-indiaan Geronimo hebben geroofd. S&B had ook het bewuste canvas in huis maar moest het na een verloren rechtszaak teruggeven aan Australië. Het verlies van het doek in het Australische binnenland zou in feite neerkomen op een machtsverlies voor het broederschap, dat daarom wilde dat EUROPSAFE het zou redden zodat S&B er een onzichtbaar spoor op kon achterlaten om het machtsevenwicht in de wereld te helpen herstellen.

Slang

Oliver heeft in de woestijn verwarrende maar betekenisvolle dromen over een slang. Tijdens zijn eenzame dreamtime in de woestijn heeft hij visioenen van een mysterieuze man, en bij het ochtendkrieken vindt hij het geheimzinnige schilderij, ‘te heilig om er een foto van te maken met zijn smartphone’. Op de voorkant staat een slang die zichzelf in de staart bijt, in de vorm van een liggende ‘8’, de Ouroboros, het Griekse woord voor staarteter, symbool voor het holistische idee dat alles met elkaar verbonden is. Ook staan er geometrische figuren op in aardse kleuren rood, geel en zwart. Op de achterkant staan symbolen van een man en een vrouw, en in het midden iets wat lijkt op de letter M met een weerspiegeling. Dat lijkt een code die de bestemming van het doek herbergt en staat voor Magna Mater, moederaarde.

Hij maakt dan toch een foto, maar die wordt ogenblikkelijk onderschept door de Mobile Unit. Oliver ontdekt dat het draait om de Egyptische god Bes en de Fenicische godin Tanit en dat de slang de rode draad is in het verhaal. De oude god Bes ging over in Iboshim (I-BES-him), en daarmee leidt het verhaal naar Ibiza. Feniciërs ontdekten dat op Ibiza geen slangen voorkwamen en dit werd verklaard doordat hun god bescherming bood, waarna Tanit daar de beschermgodin werd. De Aboriginals willen de ondergang van hun oer-slangenvoorouder Ungud voorkomen en dragen Oliver vervolgens op het canvas te redden.

Maar het Mobile Control Unit in Sydney heeft intussen via Manuel in de gaten dat het schilderij na lange tijd van positie verandert en wil voorkomen dat het op zijn uiteindelijke bestemming terechtkomt. Daarom worden Unmanned Aerial Vehicles (UAV) en drones uitgerust met Radio Frequency Identification en Remote Sensing om de chip op het doek te kunnen lezen, een operatie vanuit Pine Gap bij Alice Springs gerund door de CIA. Het schilderij dat Oliver moet redden is gemaakt van botten en schedel en daarmee een belangrijk en machtig erfstuk van de S&B.

Es Vedra

Oliver kijkt vanuit Ibiza uit op Es Vedra, een rotsformatie drie kilometer ten zuidwesten van Ibiza, en beseft dat deze krachtplek – afgebeeld op de kaft van het boek - de nieuwe bestemming van het schilderij is. “Nieuw bewustzijn stroomt de aarde in van een hogere vibratie dan we ooit hebben meegemaakt, en dit fenomeen is begonnen op 21 december 2012, volgens de Maya-kalender”. Andere dergelijke krachtplekken zijn Goa, Bali, Tulum en Peru, maar Ibiza spant de kroon omdat dit eiland het hartchakra van de aarde is.

Lokale grotbewoner Alberto vertelt dat Ibiza het verloren gewaande Atlantis is en dat Es Vedra (verbastering van La Verdad) de berg was van zijn vrouw Kleito. Pater Paul stichtte er een klooster achter de heuvel Es Cabells. Intussen is ook de Mobile Unit hiervan op de hoogte, en Oliver laat het schilderij achter in de grot bij het klooster. De signalen die het doek uitzendt naar Janson in New Haven worden echter steeds zwakker. Door magnetische straling van Es Vedra komt de informatie niet goed aan bij EUROPSAFE. Er lijken hogere machten aan het werk.

Oliver komt niet veel later terug naar het schilderij om bij nieuwe maan bij het schilderij een ritueel uit te voeren, terwijl hij wordt achtervolgd. Oliver neemt het schilderij mee naar de grotten van Tanit, in de heuvels aan de noordkant van het eiland, een plek waar vroeger de moedergodin werd vereerd en de Feniciërs seksuele rituelen uitvoerden. Dan ziet Oliver de loop van een pistool van een S&B-agent. Hij wordt meegenomen en treft Treia in de grot aan bij het altaar van Tanit. Op wonderlijke wijze is hij plotseling verenigd met zijn snikkende Treia als Janson hem het doel van de S&B-operatie uitlegt.

Boven het altaar is een gedicht te zien: "God / Ik volg uw liefde in de duisternis / Voor de eeuwigheid rust onze zetel / in de navel van de wereld."

Oliver en Treia worden ontvoerd in een zwarte Volkswagenbus, maar weten uiteindelijk te ontsnappen aan de belagers. Oliver komt steeds dichterbij het doel van zijn heilige missie om de symbolen van de oude en nieuwe wereld te verbinden en daarmee de opdracht van de oude Aboriginalleiders uit te voeren. Samen met Alberto pakken Treia en Oliver een bootje en laten het doek zakken in de blauwe zee, precies tussen Ibiza en Es Vedra in, boven Atlantis. "Tussen de magnetische rots en de verzonken stad ligt de slang. Een enorme perfecte spiraal van helder lichtblauw water."

Kuifje op Ibiza

Het boek heeft iets weg van een spannend jongensboek, een hightech detective met James Bond-achtige elementen, een avontuur met een heldhaftige krijger met een heilige missie, mooie vrouwen, wilde achtervolgingen en een wonderbaarlijke afloop waarbij de geliefden op bijkans miraculeuze wijze worden verenigd.

Deze toekomstroman vlecht allerhande actuele thema’s moeiteloos en in razend tempo aan elkaar: biodiversiteit, het lot van de aarde, op macht beluste geheime organisaties, mythologische tekens, spiritualiteit, een nieuw begin, terug naar moeder aarde en verering van oude godinnen, klimaatverandering, het einde der tijden, hysterie rond algoritmes, populisme, synchroniciteit, toeval, kolonialisme, individualisme versus familiebanden, esoterie, roofkunst, numerologie en complottheorieën.

Het verhaal heeft parallellen met de Netflix-serie “Ancient Apocalypse” door journalist Graham Hancock die de slang opvoert als symbool van zeer oude, pre-diluviale beschavingen van 12,000 jaar geleden.

Door de hele tekst heen staan soms zinnen schuingedrukt, die de gedachten van Oliver weergeven. Daarnaast mogen we meelezen in het dagboek dat Oliver bijhoudt. Kenmerkend is ook het frequent gebruik van attributief gebruikte adjectieven, als in: het witte vissersbootje dobbert mee op de rustige golven; de kleine motor pruttelt, het oude koffiezetapparaat doet zijn werk; vermoeide voeten op dragende woestijngrond.

Het verhaal van The Lost Tribe, een Aboriginalvolk dat in de jaren vijftig de woestijn is ingetrokken, op de vlucht voor raketten in hun oorspronkelijke land, is één van de inspiratiebronnen. De blanke kolonisators hebben Aboriginals hun familieband ontnomen door hun kinderen gedwongen elders in blanke milieus te laten opgroeien. En dat is een belangrijk gegeven en leidraad van het verhaal van de woestijn.

Maar ondanks de uitvoerige en levendige beschrijvingen van Olivers tijd in de woestijn, kom ik gevoelsmatig niet dichtbij de Aboriginals. En dat vind ik lastig. Is dat te wijten aan het feit dat Treia, die symbool komt te staan voor de terugkeer naar de godinnenverering, later als een soort Deus Ex Machina op Ibiza verschijnt? Ik lees met samengeknepen oogwimpers schuin door de liefdesscenes, mij allemaal wat te veel van de buitencategorie. Ik voel dus afstand. Maar nee, dat alleen kan het niet zijn. Lecarme was voor het schrijven van deze roman vooral geïnspireerd door wat zijn voormalige professor Ad Borsboom (Universiteit Nijmegen) hem vertelde over diens avonturen bij de Aborigines.

In een Engelstalige tekst aan het begin staat iets over ’the artist’ en ‘the painting’ waarbij het lijkt alsof het schilderij alleen echt bestaat in de dreamtime, net als de galerie waar het hangt. Deze tekst lijkt geplukt uit de broncode van een website.